جنگ

جنگ چیز کثیفیست... ا

این عکس کاوه گلستان را که دیدم یاد جنگ افتادم،... ا

بچه که بودم تقریباً همسن همین پسربچه توی عکس که جنگ شروع شد... ا

آن مو قعها فکر میکردیم دنیا همین شکلی است... دنیای بدون جنگ را ندیده بودیم،... انوقتها از جنگ نمی ترسیدیم،جزئی از دنیایمان بود مثل مدرسه مثل امتحان... جنگ توی همه نقاشی های بچگی مان بود ، نمیدانم بچه هایِ امروزی برای زنگ نقاشی چه موضوعی را انتخاب میکنند...موضوع نقاشیهای هم سن های من آن وقتها جنگ بود و جنگ ...و تفنگ و تانک و کشتن دشمن و انفجار و آتش ... ا

...

گروه سرود مدرسه می خواند : ما بچه های ایران جنگیم تا رهایی ترسی به دل نداریم از جنگ و بی غذایی،... و راست بود ... درست است که از صدایِ انفجار می ترسیدیم اما بعد یادمان میرفت و برمی گشتیم سرِ بازیِ مان، نمی دانستیم که موقع انداختن بمبی که به خانه همسایه خورد اگر کمی جهت باد عوض میشد خانه ما به هوا می رفت نه همسایه... ولی همه این قدر خوش شانس نبودند... هم مدرسه هایی داشتیم که در بمباران کشته شدند... همکلاسهایی داشتیم که پدر مادر یا برادر و خواهرشان در جنگ کشته شده بودند...هم محله ای هایی داشتیم که از جنگ فرار کرده بودند... ا

...

کاوه گلستان را هم جنگ کشت... مثل خیلی های دیگر ا

جنگ چیز کثیفیست... ا